THAI MUTFAĞI KÜLTÜRÜ

Hong Kong Restoran’ın menüsünün en lezzetlilerinden biri olan Thai Mutfağı’na, yemek kültürü yazımızla devam ediyoruz. Bir önceki yazımızda, Thai Mutfağı’nın genel hatlarını incelemiştik. Farklı ve birbiriyle çelişkili tatları ustalıkla birleştiren pek fazla mutfak kültürü bulunmuyor. Böylesine başarılı bir mutfağın kültür özellikleri nelere dayanıyor acaba?

Sorumuzun cevabına, Tayland’da yaşayanların Çin’nin güneybatısından göç etmeleri, ticaret vs. gibi ilişkilerle Batı ile etkileşimde olmaları ve hakim din olarak Budizm’in yangınlığını gösterebiliriz. Budizm’de ete düşkünlük yoktur. Hatta manastırlarda et tüketilmez bile. Et ve balık gibi yiyecekler sadece, eğer rahip hasta ise ve o da bir üst rahibin daveti üzerine yenir. Fakat manastır dışındaki yaşamda et tüketimi oldukça yoğundur. İnançlarına göre etleri büyük parçalar halinde pişirmezler. Küçük ve ince dilimler halinde pişirirler. Bu sebeple de bıçak kullanımı çok yaygın değildir. Masada sadece çatal ve kaşık bulunur. Çatalı sol ellerine alıp lokmaları sağ eldeki kaşığa itmek için kullanırlar. Tabii ki Çin’den kalan “chopstick” ile yeme geleneği mevcuttur, fakat sadece eriştelerde kullanırlar.

Thai Mutfağı’nda, deniz ürünlerinde Çin etkisi fazlaca görülür fakat Batı’dan aldıkları pişirme teknikleriyle Malezya ve Endonezya tekniklerini harmanlayıp, bunları kendi kültürlerine uyarlamışlar; onların deyişiyle, “Siyamlılaştırmışlar”. Sonuçta ortaya inanılmaz farklı, tamamen ‘harmoni’ (uyum) üzerine kurulu, rafine ve eşine zor rastlayabileceğiniz güzellikte, zengin bir mutfak çıkmış.

Taylandlılar bir deyim olarak, misafirlerine "Eve gitmeden balık ve pirinç yiyelim.” derler. Bu deyim, arkadaşlarını yemeğe davet etmek anlamına gelir. Bu da Thai Mutfağı'nın balığa ve pirince dayalı olmasının bir kanıtı olarak görülür.

Thai yemek kültüründe ikram edilen bütün yemekler, masada servisten önce yerini alır. İsteyen istediği yemekten tabağına alır ve öyle yer. Zaten bütün yemekleri aynı tabakta toplamak da Tayland’a ait bir alışkanlık. Ana malzeme pirinçtir. (Thai dilinde yemek yemek, pirinç yemek demek). Başlangıç, ana yemek, tatlı gibi bir ayrım yoktur. Yemek sonrası taze meyve dışında bir şey de yoktur.